“Trafiłam na Porozumienie bez Przemocy (NVC) w 2016 roku będąc mamą dwulatki. To było właśnie to czego szukałam. Po psychologii, bardzo chciałam znaleźć inne podejście do rodzicielstwa niż to, które poznałam na studiach. Patrzenie na zachowanie mojej córeczki przez pryzmat potrzeb, a nie buntu, o którym mówiły wszystkie książki psychologiczne, otworzyło moje serce i umysł. Natychmiast poczułam potrzebę dzielenia się tą perspektywą z innymi rodzicami i nauczycielami. Czytałam jedną książkę za drugą i uczestniczyłam niemal we wszystkich warsztatach z trenerami NVC, które były dostępne w Krakowie w tamtym czasie – a było ich sporo. Jednocześnie zaczęłam dzielić się empatyczną komunikacją z rodzicami w przedszkolu mojej córki, zainspirowana zdaniem, które przeczytałam w jednej z książek Marshalla: „Wszystko, co jest warte robienia, jest warte robienia niedoskonale”.

Od tego czasu zostałam mamą dwóch córek, a rodzice i nauczyciele stali się głównym obszarem mojej pracy z NVC. Uwielbiam czerpać inspirację i nowe perspektywy za każdym razem, gdy jestem zarówno uczestniczką, jak i trenerką. Pracuję także z zespołami w organizacjach non-profit i firmach. Uwielbiam odkrywać to, co żywe i ważne dla ludzi w grupie, i towarzyszyć im w poznawaniu tej nowej ścieżki. Uwielbiam widzieć te chwile miękkości i uwolnienia, gdy świadomość potrzeb pomaga ludziom zobaczyć siebie, swoje dzieci, partnerów, współpracowników i przechodniów z większą miłością i zrozumieniem.

Postrzegam empatię jako coś, czego nie możemy dać ani nauczyć, ale raczej jako przestrzeń, którą możemy tworzyć za pomocą uważnej obecności, słuchania, a czasem słów – dla siebie i innych, by przypominać sobie i powracać do naturalnego stanu bycia w kontakcie ze swoimi emocjami i potrzebami. NVC pomogło mi przejść przez trudne chwile – połączyć się ze sobą, szukać wsparcia i znaleźć słowa dla swojego wewnętrznego doświadczenia.

Było też iskrą do rozpoczęcia mojej drogi z wyrażaniem siebie przez malarstwo i początkiem akceptacji swojej wrażliwości. Niektóre z moich obrazów były inspirowane moimi doświadczeniami i wewnętrznymi odkryciami podczas warsztatów NVC. Bardzo lubię łączyć NVC z twórczością – miałam dużo radości z projektowania własnego zestawu Kart Emocji, które zawierają sugestie podobnych emocji oraz spełnionych lub niespełnionych potrzeb, na które emocja może wskazywać na odwrocie karty. Zaprojektowałam też grę „Graj z empatią”, która pomaga poznać i integrować podstawy NVC, oraz stworzyłam 365 pytań, które pomagają w nawiązaniu kontaktu ze sobą i poczuciem wdzięczności.

Kontakt z naturą to ogromna część mojego życia i moja podstawowa strategia samoregulacji. Łatwo wprawiam się w zachwyt, patrząc na dmuchawce ozdobione kroplami wody lśniącymi w słońcu jak diamenty, spotykając dzikie zwierzęta podczas codziennych spacerów, czy doświadczając majestatu gór i rozgwieżdżonego nieba. Przyszłość natury, Ziemi i wszystkich jej mieszkańców jest mi bardzo bliska.”